Al na een halfuur doorstappen maak je gelukshormoon aan

Freud wist het al: oogcontact is helemaal niet zo bevorderlijk voor een gesprek. Daarom liet hij zijn cliënten op de divan liggen, of hij ging met ze wandelen. Vaak leidde dat tot een veel opener gedachten-wisseling. Geen wonder dat er tegen-woordig zoveel wandelcoaches zijn!
Een ander pluspunt van wandelen is dat samen zwijgen ook oké is. Dan ben je gewoon bezig met kijken naar de omgeving – en vind je vanzelf weer een gespreks-onderwerp. En dan is er bovendien het effect van de beweging zelf, zegt hoogleraar neuropsychologie Erik Scherder. ‘Bewegen activeert onder meer de hersengebieden die zich ook bezighouden met taal. Logisch dus dat je spraakzaam wordt van een lange wandeling.’

WANDELEND KOM JE TOT FIJNE GESPREKKEN

1

Onderweg
op goed geluk

Lopen geeft je afstand en laat je met nieuwe ogen naar je leven kijken. Het heeft iets weg van mindfulness: het malen in je hoofd houdt op, je wordt even uit de tijd getild. Schrijver Herman Post verwoordde dat effect mooi als momenten van volmaakt geluk, waarin hij niets meer te wensen had. Hij keek niet terug naar wat achter hem lag en keek evenmin gespannen uit naar wat nog komen moest.

WANDELEN HELPT JE LOSLATEN

2

Bewegen prikkelt
het taalgebied
in je brein

Lichamelijke processen kunnen onze gedachten en gevoelens beïnvloeden, blijkt uit onderzoek. Soepel en vloeiend bewegen bezorgt ons meer positieve emoties en herinneringen dan ‘scherpe, zware’ bewegingen zoals krachttraining. Wandelen is zo’n soepele, vooruitgaande beweging. Als we vooruit bewegen, worden de processen in onze hersenen die te maken hebben met vooruitgang vanzelf toegankelijker. Zo kom je automatisch in de stemming om stappen te zetten, door te gaan en verder te komen. Je blik wordt letterlijk en figuurlijk ruimer.

WANDELEN BRENGT JE VERDER

3

Wanneer je loopt, produceren je hersenen het ‘gelukshormoon’ dopamine. Maar alleen als je stevig doorstapt, zegt neuro-psycholoog Erik Scherder. ‘De beweging moet inspanning vragen. En je moet minstens dertig minuten lopen, liever nog drie kwartier.’ Heb je pijn of ben je somber, dan brengt de aanmaak van dopamine je stemming naar een ‘normaal’ niveau. Maar zit je al lekker in je vel, dan kun je er regelrecht euforisch van worden. Het mooie is: hoe vaker je loopt, hoe sneller dat effect optreedt. Je hersenen raken geconditioneerd om blij te worden zodra ze wandel-bewegingen signaleren. Als beginnend wandelaar heb je langere tochten nodig om dat fijne gevoel te krijgen. Maar heb je het effect eenmaal ervaren, dan is het steeds sneller op te roepen.

WANDELEN MAAKT BLIJ

4